Klasztor ten (1566) składa śluby zakonne i otrzymuje imię Giordano. Podejrzany o herezję ariańską ucieka do Rzymu, następnie przez Sabaudię do Genewy, gdzie zostaje uwięziony za ostrą krytykę jednego z kalwinistów. Po uwolnieniu udaje się do Francji, wygłasza wykłady w Tuluzie, następnie w Paryżu, gdzie znajduje wsparcie króla Henryka III. W Anglii, dzięki patronatowi ambasadora Francji, ma możliwość spokojnej pracy i propagowania swojej nauki. Tutaj stworzył swoje najsłynniejsze dzieła – dialogi włoskie, w których myśl filozoficzna po raz pierwszy w historii Europy przemówiła żywym językiem ludowym. Następnie przebywa w Paryżu, następnie w Niemczech, wraca do Włoch, gdzie w maju 1592 roku w wyniku donosu zostaje aresztowany i przekazany najpierw w ręce weneckiej, a następnie rzymskiej inkwizycji. Po pewnym wahaniu Bruno wykazuje rzadką wytrwałość w obronie swoich przekonań i odmawia wyrzeczenia się ich, w wyniku czego został spalony w Rzymie jako zatwardziały heretyk.

Navigation